Neerslag van wijnsteen

Wanneer we een fles wijn ontkurken, verwachten we meestal geen kristallen in de wijn aan te treffen, maar soms gebeurt het toch. Dit verschijnsel staat bekend als wijnsteenneerslag.

Het is geen organoleptisch gebrek en doet geen afbreuk aan de kwaliteit van de wijn. Wijnsteenneerslag verschijnt als een kristallijn, licht gekleurd bezinksel, dat meestal een korst vormt. De wijn blijft schoon en zijn organoleptische eigenschappen worden niet aangetast door de aanwezigheid van dit neerslag.

Hoewel deze kristallen geen invloed hebben op de kwaliteit van de wijn, trachten wijnproducenten hun product te stabiliseren alvorens het op de markt te brengen. Om commerciële redenen worden ze vermeden, omdat veel consumenten ze opvatten als een gebrek in de wijn (terwijl ze dat in feite niet zijn).

Het resultaat van deze kristallen is de conjugatie van wijnsteenzuur en ionen die in de most aanwezig zijn. Deze neerslag komt zeer vaak voor als gevolg van het hoge gehalte aan wijnsteenzuur in de druivenmost.

Hoe worden ze gevormd?

Het mineraal- en zuurgehalte van de wijn ligt aan de oorsprong van deze kristallen, die de neiging hebben na verloop van tijd neer te slaan in de vorm van zout.

De belangrijkste factoren die ook het verschijnen van wijnsteenneerslag beïnvloeden zijn:

• Koude: lage temperaturen bevorderen het verschijnen van deze kristallen en hun neerslag. De wijn onderwerpen aan temperaturen onder 0ºC is een goede behandeling om de kristallen vóór het bottelen te verwijderen. Voorkomen is beter dan genezen!
• Alcohol: een hoger alcoholgehalte versterkt het neerslaan.
• Kalium en calcium: hun aanwezigheid verhoogt de vorming van kristallen.

Om het ontstaan ervan te voorkomen is het gebruikelijk om na de klaring van de wijn de wijnsteen te stabiliseren, hetzij door een koudebehandeling, hetzij door toevoeging van mannoproteïnen, om precipitaties te voorkomen.

Rioja Wijn – Bodegas Murillo Viteri